Informacje dla Małoletnich Pacjentów

Standardy Ochrony Małoletnich
Procedura ochrony dzieci przed krzywdzeniem

002 - lekarz rodzinny, lekarz pediatra, lekarz chorób wewnętrznych, pielęgniarka, położna - Świdnik - PLR Brzeziny III
  1. Jesteśmy przychodnią i chcemy żebyś u nas czuł/czuła się dobrze i bezpiecznie. Dbamy o to, abyś był zdrowy/zdrowa i dobrze się rozwijał/rozwijała.
  2. W naszej przychodni pracują:
    PEDIATRA: czyli lekarz zajmujący się dziećmi
    LEKARZ MEDYCYNY RODZINNEJ: czyli lekarz, który leczy nie tylko Ciebie, ale także Twoich rodziców i dziadków – ma pod opieką całą Twoją rodzinę
    PIELĘGNIARKA RODZINNA, która jeśli tego potrzebujesz, odwiedzi Cię w domu, może dawać leki, robić zastrzyki, zmieniać opatrunki i sprawdzać, czy leczenie przebiega prawidłowo, wytłumaczy Ci jak dbać o zdrowie, a także może przekazać wiele ważnych informacji Twojej Mamie lub Twojemu Tacie.
  3. Na badania wchodzisz z mamą lub tatą. Oni mogą być zawsze przy Tobie. W gabinecie są tylko niezbędne osoby, gdyż szanujemy Twoją prywatność.
  4. Możesz nam powiedzieć jak lubisz, żeby się do Ciebie zwracać.
  5. Przed badaniem lekarz wytłumaczy Ci co będzie robił i dlaczego.
  6. Masz prawo do tego, żebyśmy Cię uważnie wysłuchali. Lekarzowi możesz powiedzieć wszystko, on jest tu po to, żeby Ci pomóc. Jeśli czegoś nie rozumiesz lub nie wiesz na czym polega Twoje leczenie, w jaki sposób ma przebiegać zabieg – pytaj śmiało!
  7. Lekarzom, pielęgniarkom i wszystkim osobom z naszej przychodni możesz zadawać pytania. Chętnie na nie odpowiedzą.
  8. Chcemy szanować Twoje uczucia i potrzeby. Jeśli czegoś się boisz, odczuwasz ból, jest Ci niewygodnie, albo nie podoba CI się coś w przychodni – powiedz nam o tym. Na badanie możesz zabrać ulubioną przytulankę.
  9. Nikt nie może na Ciebie krzyczeć, wyśmiewać się z Ciebie, dotykać Cię bez Twojej zgody ani fotografować.
  10. Cokolwiek się w Twoim życiu dzieje, nie jesteś sam. To są całodobowe numery telefonów do osób, którym możesz zaufać.
  11. Jeśli cokolwiek Ci się nie podobało lub poczułeś się źle możesz przekazać personelowi lub napisać na adres email: brzeziny3@interia.pl

Całodobowe numery telefonów do osób, którym możesz zaufać

  1. Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”: 800 120 002
  2. Telefon Zaufania Dla Dzieci i Młodzieży: 116 111

Krzywdzenie dziecka to każde zachowanie względem dziecka, które stanowi wobec niego czyn zabroniony. Oprócz tego krzywdzeniem jest zaniedbanie (zamierzone lub niezamierzone), działanie lub zaniechanie, a także każdy jego rezultat, skutkujący naruszeniem praw, swobody, dóbr osobistych dziecka i zakłóceniem jego rozwoju.

Wyróżnia się następujące, podstawowe formy krzywdzenia:
  • przemoc fizyczna wobec dziecka. Jest to działanie bądź zaniechanie wskutek, którego dziecko doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest na nią potencjalnie narażone. Krzywda stanowi rezultat działania bądź zaniechania ze strony rodzica, opiekuna, osoby odpowiedzialnej za dziecko, posiadającej nad nim władzę lub takiej, której ufa. O przemocy fizycznej mówimy zarówno w wymiarze jednorazowym, jak i powtarzającym się.
  • przemoc psychiczna wobec dziecka. Jest to przewlekła, niefizyczna, szkodliwa interakcja pomiędzy dzieckiem, a osobą za nie odpowiedzialną lub osobą, której dziecko ufa. Tak jak w przypadku przemocy fizycznej obejmuje zarówno działania, jak i zaniechania. Do przejawów przemocy psychicznej zaliczamy m.im.:
      1. niedostępność emocjonalną
      2. zaniedbywanie emocjonalne
      3. relację z dzieckiem opartą na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu
      4. nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem
      5. niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka
      6. niedostrzeganie lub nieuznawanie granic psychicznych między dzieckiem, a osobą odpowiedzialną
      7. nieodpowiednią socjalizację, demoralizację
      8. sytuacje, w których dziecko jest świadkiem przemocy
  • przemoc seksualna wobec dziecka (wykorzystywanie seksualne dziecka). Jest to angażowanie dziecka poprzez osobę dorosłą lub inne dziecko w aktywność seksualną. Dotyczy sytuacji gdy nie dochodzi do kontaktu fizycznego (np. ekshibicjonizm, molestowanie werbalne – np. prowadzenie rozmów o treści seksualnej nieadekwatnej do wieku dziecka, komentowanie w sposób seksualny wyglądu i zachowania dziecka, zachęcanie do kontaktu z treściami pornograficznymi, groomimg (strategie nieseksualnego uwodzenia dziecka z intencją nawiązania kontaktu seksualnego w przyszłości) i gdy do takiego kontaktu dochodzi (sytuacje takie jak: dotykanie dziecka, zmuszanie dziecka do dotykania ciała sprawcy, stosunek seksualny). Każda czynność seksualna podejmowania z dzieckiem przed ukończeniem 15 roku życia jest przestępstwem. W przypadku dzieci mówimy o wykorzystaniu seksualnym, kiedy między wykorzystującym (dorosły, inne dziecko), a wykorzystywanym (dziecko) z uwagi na wiek lub stopień rozwoju zachodzi relacja siły, opieki czy zależności.<br/>Do innej formy wykorzystywania seksualnego dzieci zalicza się wyzyskiwanie seksualne np. wykorzystanie dziecka lub jego wizerunku do tworzenia materiałów przedstawiających seksualne wykorzystywanie tzw. CSAM (np. z wykorzystaniem oprogramowania). Jest to jakkolwiek: faktyczne lub usiłowanie nadużycie podatności dziecka na zagrożenia, przewagi siły lub zaufania – w celu seksualnym. Wyzysk seksualny obejmuje (chociaż nie jest to konieczne) czerpanie zysków finansowych, społecznych lub politycznych z wykorzystania seksualnego. Szczególne zagrożenie wyzyskiem seksualnym ma miejsce podczas kryzysów humanitarnych. Zagrożenie wyzyskiem seksualnym dotyczy zarówno samych dzieci, jak i opiekunów tych dzieci, mogących paść ofiarą wyzysku.
  • zaniedbanie dziecka. Jest to chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie fizycznych i psychicznych potrzeb dziecka. Może przyjmować formę nierespektowania praw dziecka, co w rezultacie prowadzi do zaburzeń w jego zdrowiu i/lub rozwoju. Do zaniedbywania dziecka dochodzi w relacjach dziecka z osobą zobowiązaną do opieki, wychowania, troski i ochrony.
  • przemoc rówieśnicza (nękanie rówieśnicze, bullting). Przemoc rówieśnicza ma miejsce gdy dziecko doświadcza różnych form nękania ze strony rówieśników. Dotyczy działań bezpośrednich lub z użyciem technologii komunikacyjnych (np. za pośrednictwem Internetu i telefonów komórkowych). Przemoc rówieśniczą obserwujemy, gdy szkodliwe działanie ma na celu wyrządzenie komuś przykrości lub krzywdy (intencjonalność), ma charakter systematyczny (powtarzalność), a sprawcy bądź grupa sprawców mają przewagę nad pokrzywdzonym. Obejmuje:
    1. przemoc werbalną (np. przezywanie, dogadywanie, ośmieszanie, zastraszanie)
    2. przemoc relacyjną (np. wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawienie innych przeciwko osobie, szantaż)
    3. przemoc fizyczną (np. pobicie, kopanie, popychanie, szarpanie)
    4. przemoc materialną (np. kradzież, niszczenie przedmiotów)
    5. cyberprzemoc/przemoc elektroniczną (np. złośliwe wiadomości w komunikatorach, wpisy w serwisie społecznościowym, rozpowszechnianie zdjęć lub filmów ośmieszających ofiarę za pośrednictwem Internetu bądź urządzeń telekomunikacyjnych)
    6. wykorzystanie seksualne – dotykanie intymnych części ciała lub nakłanianie/zmuszanie do stosunku płciowego lub innych czynności seksualnych przez rówieśnika
    7. przemoc uwarunkowaną normami i stereotypami związanymi z płcią (np. przemoc w relacjach romantycznych między rówieśnikami)

Chcemy abyś wiedział. przeczytaj uważnie:

Jeśli spotkało Cię w domu albo w przychodni coś, co Cię niepokoi, ktoś Cię skrzywdził lub przekroczył Twoje granice, możesz o tym powiedzieć pracownikowi medycznemu (lekarzowi, pielęgniarce, rejestratorce) i poprosić o pomoc. Postaramy się rozwiązać ten problem w taki sposób, abyś był/a bezpieczny/a.

Gdzie szukać pomocy?

Centrum Interwencji Kryzysowej w Świdniku
ul. Kolejowa 5, 21-040 Świdnik
781 651 711, 533 196 561